Giriş ve Amaç: Bilimsel alan olarak kabulü 1960’lara dayanan beden eğitimi ve spor pedagojisi (BESP), Almanya ve Kuzey Amerika eksenli iki farklı yaklaşım etrafında gelişim gösterirken, yeni bir bilimsel disiplin olması itibariyle alandaki paradigmanın oluşum süreçlerinde çeşitli belirsizlikler yaşanmıştır. Günümüzde BESP araştırmalarına ilişkin paradigma yapısı, bu iki ülke etrafında şeffaf bir görünüme kavuşmuş olsa da, alandaki bilimsel faaliyetlerin henüz yaygınlaşmakta olduğu ülkelerdeki paradigma yapısı belirsizliğini korumaktadır. İlgili bilimsel faaliyetlerin son 20-25 yıl içerisinde yaygınlaştığı Türkiye’de, BESP alanına özgü akademik çalışma sayısı hızla artarken; bu araştırmalardaki niteliksel özelliklerin paradigmaya etkisi henüz tam olarak bilinmemektedir. Bu araştırma, Türkiye’de BESP alanı çerçevesinde şekillenen paradigmanın nitel olarak değerlendirilmesi amacıyla gerçekleştirilmiştir.

Yöntem: Bu çalışma nitel araştırma yaklaşımı temel alınarak içerik analizi yöntemi ile gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın kuramsal ve felsefi temelleri, objektif ve subjektif bilgi formları arasında köprü görevi gören ‘’Eleştirel Gerçekçilik’ yaklaşımına dayanmaktadır. Araştırmanın örneklem grubunu, 2014-2018 Uluslararası Spor Bilimleri Kongresi BESP alanı oturumlarında sunulan 397 bildiri oluşturmaktadır. Belirlenen 13 tema kapsamında kodlama işlemi gerçekleştirilen veriler, frekans dağılımlarına göre analiz edilmiştir. Kodlamada sürecine dahil olan uzmanlar arasındaki görüş ayrılıklarının tespiti ile araştırmanın güvenirlik katsayısı .94 olarak hesaplanmıştır.

Bulgular: BESP araştırmalarına dahil olan örneklem grupları, yoğunlukla yükseköğretim kademesinde öğrenim gören spor bilimleri alanı ile ilişkili öğrencilerden oluşmaktadır. Bunun yanı sıra, araştırmalarda kullanılan bilimsel yöntemlerin deneysel modele dayanmayan nicel yaklaşımlar ve betimsel (tarama) modeller etrafında yoğunlaştığı tespit edilmiştir. Veri toplama süreçlerinde ise, sıklıkla ölçekler kullanılırken, alandaki ulusal ve uluslararası işbirliği düzeyinin zayıf olduğu belirlenmiştir. Öte yandan, araştırmalarda işlenen konular yoğunluk açısından ‘’parçalı’’ bir yapı göstermektedir.

Sonuç:  Türkiye’deki BESP araştırmaları yoğun olarak niceliksel yaklaşımlar ve belirli kalıplaşmış eğilimler etrafında şekillenmektedir. Bu yoğunluğun temeline inildiğinde, araştırmaların zaman, maliyet ve enerji açısından ‘’ekonomiklik ‘’ boyutunda gelişim gösterdiği, buna karşın içeriği oluşturan nitel parametrelerin göz ardı edildiği belirlenmiştir. Alandaki eksikliklerin ve ihtiyaçlarının değerlendirilmesinin ardından, Kuhn perspektifinde incelenen paradigmanın ‘’güçsüz’’ ve ‘’belirsiz’’ bir yapı sergilediği değerlendirilmiştir.